آیا مرا نیز فراموش میکردید؟

خبر اعلام حکم اعدام برا آقای زمانی را شنیدم . و مانند همه بسیار ناراحت و خشمگین شدم .اما چرا ما و جنبش سبزی ها اینقدر کم اثر برخورد کردیم؟ به جرات میگویم مهمترین منبع خبری من ایمیل و ادد لیست مسنجرم هستند.اما تنها یکی دو خبر از اعدام مصطفی زمانی برایم ارسال شد. من خود جزو کسانی بودم که دستگیر شدم و در بازداشتگاه مورد ضرب و شتم قرار گرفتم. آیا اگر حکم اعدام برای من نیز صادر شده بود دوستان سبز من ساکت میبودند؟
چرا هر اتفاق کوچکی که برای یکی از دوستانمان می افتد را نباید به همگان برسانیم؟
چند روز اخیر به بالاترین سری زدم و دیدم که صفحات اولش را چند عکس عاشقانه! و یکی دو کلیپ خنده دار و سرگرمی و چند لینک ورزشی گرفته است. اما ندیدم عکسی از کسی که قرار است اعدام شود قرار گیرد .دوستانم فراموش نکنید که تنها امید من و دوستانم در زمانی که در بازداشت بودیم این بود که کسانی در بیرون از زندان هستند که به یاد ما هستند و نمیگذراند که ما فراموش شویم. اکنون نیز وظیفه ی ما است که نگذرایم دوستانمان در زندان و بازداشتگاه ها فراموش شوند. دل خش نباشید که لینکی در بالاترین داغ شد و خیلی ها دیدند .به این فکر کنید که بسیاری دسترسی به بالاترین ندارد. از امروز کارتان را شروع کنید به ادد لیست خود پیام های این چنینی را بفرستید برای گروه خود در یاهو و فیس بوک و لیست ایمیل هایتان خبرها را برسانید تا هیچ کس چه مخالف و موافق بی خبر نماند.
ما زنده ایم به امید

تختی در گور بر خود لرزید و پوریای ولی عرق شرم بر پیشانی دارد

در فرهنگ ما کشتی یک ورزش نیست یک رسم است یک آیین . وکشتی گیر را به قهرمانی اش نمی شناسند بلکه به پهلوانی اش قدر میدانند.امروز خبری شنیدم که شک دارم کی از شنیدنش شوکه نشده باشد. آن جوان رعنای کشتی فرنگی که مدال هایش یکی از یکی رنگین تر بود. چه آسان خود را فروخت و مدیجه سرا و مجیز گوی حکومت و حکومتی ها شد. سوریان برای من کسی بود که در این سال ها که کشتی ما به گل نشسته بود روزنه ی امیدی بود برای روزهایی طلایی که ممکن است در آینده بیاید.
اما افسوس که او امروز هم خود را فروخت هم محبت و علاقه ای که مردم به او داشتند. وچه آسان وچه ارزان این سرمایه اش را واگذار کرد.
ندیدم و به یاد ندارم که در طول تاریخ اران و کشتی ایران هیچ ورزشکاری مدیحه سرا و ثنا گوی هیچ شخصی باشد چه حکومتی و چه غیر حکومتی. داستانهایی که ما شنیدیم از زمان فردوسی و پهلوانان اش تا زمان پوریای ولی و از تختی که آنقدر مردانگی داشت که تنها کسی است که عنوان چهان پهلوانی را مردم به او دادند و هنوز پس از این همه سال زنده و حاودان است هیچ قسمتی و داستانی ندارد که مردی از این رشته ی پهلوانی به احد و ناسی اظهار چاکری و غلامی کرده باشد. که کشتی گیر قهرمان نیست اگر هزار مدال داشته باشد کشتی گیر پهلوان است و آزاد
یاد ان جمله افتادم که بزرگی گفت:
چه آسان است قهرمانی و چه سخت است پهلوانی