پس از فروکش کردن هیاهو و واکنش ها به درگیری دو روزه بین ارتش لبنان و ارتش اسرائیل این سوال مطرح می شود که چرا اسرائیل به طور غیر مترقبه و ناگهانی درگیری با لبنان را در پیش گرفت و چرا این تنش بسیار اندک و خیلی زود به پایان رسید؟
به نظر میرسد با پایین آمدن میزان محبوبیت حزب الله در لبنان که علت آن نیز جنگ بیست و دو روزه آن با اسرائیل و متعاقب آن بمباران گسترده ی زیر ساخت های لبنان توسط اسرائیل و خسارت فراوان ناشی از آن و زمزمه ی خلع سلاح حزب الله در داخل جریانات سیاسی و اجتماعی لبنان تنها مانعی که باعث جدی نشدن این بحث می شود این سوال است که اگر مقاومت حزب الله نباشد آیا نیروی دیگری وجود دارد که بتواند از لبنان در مقابل حملات احتمالی اسرائیل و دیگر درگیری هایی احتمالی محافظت کند؟. واقعیت امر اینست که ارتش لبنان پس از نبردها و جنگ های داخلی این کشور در دهه ی 80 و 90 هیچگاه قدرتمند و با ثبات نبوده است و هیچگاه نتوانسته است یک قدرت نظامی تاثیر گذار باشد.آخرین نمونه ی آن نیز در سال 2008 بود که پس از درگیری هایی که در بیروت و شمال لبنان بین نیروهای مختلف شامل نیروهای مسلح سعد الحریری و دروزی ها و شبه نظامی های حزب الله به صورت پراکنده انجام گرفت نتوانست نقشی فعال داشته باشد و آن درگیری ها با قدرت حزب الله و خلع سلاح کردن سایر نیروها فروکش کرد. اما اکنون به نظر می رسد که طرحی در جریان باشد تا با استفاده از آن ارتش لبنان در نظر مردم لبنان وجهه ای به دست آورد و راه را برای خلع سلاح و به حاشیه راندن گروه های شبه نظامی مختلف آن کشور و از جمله حزب الله فراهم سازد .از همین رو درگیری انجام گرفته بین اسرائییل و حمله ی کوچک آن به جنوب لبنان و در مقابل آن مقاومت و درگیری که از سوی ارتش لبنان انجام گرفت یک امتیاز مثبت و یک اعتماد دوباره را نزد مردم به ارتش آن کشور بخشیده است.
باید دید در آینده آیا ارتش لبنان می تواند جایگاه ویژه ی خود را به دست آورد؟ و قدرتمند تر شدن آن عرصه را برای جولان دادن های حزب الله تنگ خواهد کرد یا خیر؟
با کاهش قدرت حزب الله و به حاشیه رفتن نیروی نظامی آن ، جمهوری اسلامی ایران یکی دیگر از کارت های بازی خود در میدان خاورمیانه را از دست خواهد داد.
به نظر میرسد با پایین آمدن میزان محبوبیت حزب الله در لبنان که علت آن نیز جنگ بیست و دو روزه آن با اسرائیل و متعاقب آن بمباران گسترده ی زیر ساخت های لبنان توسط اسرائیل و خسارت فراوان ناشی از آن و زمزمه ی خلع سلاح حزب الله در داخل جریانات سیاسی و اجتماعی لبنان تنها مانعی که باعث جدی نشدن این بحث می شود این سوال است که اگر مقاومت حزب الله نباشد آیا نیروی دیگری وجود دارد که بتواند از لبنان در مقابل حملات احتمالی اسرائیل و دیگر درگیری هایی احتمالی محافظت کند؟. واقعیت امر اینست که ارتش لبنان پس از نبردها و جنگ های داخلی این کشور در دهه ی 80 و 90 هیچگاه قدرتمند و با ثبات نبوده است و هیچگاه نتوانسته است یک قدرت نظامی تاثیر گذار باشد.آخرین نمونه ی آن نیز در سال 2008 بود که پس از درگیری هایی که در بیروت و شمال لبنان بین نیروهای مختلف شامل نیروهای مسلح سعد الحریری و دروزی ها و شبه نظامی های حزب الله به صورت پراکنده انجام گرفت نتوانست نقشی فعال داشته باشد و آن درگیری ها با قدرت حزب الله و خلع سلاح کردن سایر نیروها فروکش کرد. اما اکنون به نظر می رسد که طرحی در جریان باشد تا با استفاده از آن ارتش لبنان در نظر مردم لبنان وجهه ای به دست آورد و راه را برای خلع سلاح و به حاشیه راندن گروه های شبه نظامی مختلف آن کشور و از جمله حزب الله فراهم سازد .از همین رو درگیری انجام گرفته بین اسرائییل و حمله ی کوچک آن به جنوب لبنان و در مقابل آن مقاومت و درگیری که از سوی ارتش لبنان انجام گرفت یک امتیاز مثبت و یک اعتماد دوباره را نزد مردم به ارتش آن کشور بخشیده است.
باید دید در آینده آیا ارتش لبنان می تواند جایگاه ویژه ی خود را به دست آورد؟ و قدرتمند تر شدن آن عرصه را برای جولان دادن های حزب الله تنگ خواهد کرد یا خیر؟
با کاهش قدرت حزب الله و به حاشیه رفتن نیروی نظامی آن ، جمهوری اسلامی ایران یکی دیگر از کارت های بازی خود در میدان خاورمیانه را از دست خواهد داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر