بعد از رای دادن رفتیم و توی پارک نشستیم. از اینکه تو انتخابات شرکت کرده بودم هیچ حسی نداشتم. با اینکه بار اولم بود و قاعدتا باید یه حس خاصی یه شوری یه چیز داشته باشم.اما هیچ خبری از هیچ چیز نبود . دیده بودم که روزهای قبل طرفدارای نامزدها چه شور و هیجانی دارن و چه ذوق و شوقی برای اینکه مردم به کاندیدای اونا رای بدن چه بال بالی میزنن.
اما برام جالب بود روز انتخابات هیچکس دیگه توی این وادی ها نبود و خیلی اروم و راحت اومد بودن فقط رای بدن.انگار همه مطمئن بودن که نامزدشون رای خودش رو اورده و برنده شده.
به ممد گفتم خوب حالا این دوتای رای ما چی شد بیخودی اومدیم یه یک ساعی معطل شدیم و تو صف وایسادیم.
گفت این دو تا رای هیچ کاری شاید نکنه اما مجموع آرا رو میبره بالا و اون هست که مهمه. خودت فکرش رو بکن رئیس جمهور ده میلیونی داریم ئیس جمهور بیست میلیونی هم داریم .این رای ما قدرت برنده رو بالا میبره. گفتم خوب این برنده حالا کی هست؟
یه نگاه چپی بهم کرد یکم پیچ و تاب داد تو ابروهاش گفت: یعنی تو نمیدونی؟خنده ام گرفت گفتم چرا میدونم. حالا فکر میکنی چقدر رای بیاره؟ گفت نمیدونم ولی یه چیزی تو مایه های خاتمی رو میزنه فکر کنم بالای بیست میلیون بیاره.
یه کمی فکر کردم و جوب دادم اگه اینقدر رای بیاره خیلی خوبه یه پشتوانه قوی داره. ولی فکر میکنی اون که الان سر کار هست بذاره؟
اخه قبل از انتخابات خیلی حرف زدیم در مورد تقلب و این حرفا. گفت معلومه دوست نداره که از ریاست بیفته . منتها اختلاف اونقدر هست که نتونه تقلب کنه.
یه خورده دیگه تو همین وادی ها صحبت کردیم و بعدشم بی خیال سیاست شدیم و شروع کردیم تو سرو کله ی همدیگه زدن.
بعدش راه افتادیم و رفتیم خونه. میدونستیم که نتیجه ها قراره اخر شب اعلام بشه. من که زیاد برام مهم نبود منتها ممد خیلی براش مهم بود گفت که نتیجه ها رو بهم زنگ میزنه میگه.
خلاصه تا اخر شب به بیکاری و این حرفا گذروندیم. اخر ترم هم بود امتحانات سنگینی داشتیم منتها حوصله ی درس خوندن رو اصلا نداشتم.
اخرای شب بود حدود ساعت یک و دو بود فکر کنم که ممد زنگ زد گفت تلویزون رو روشن گن و ببین تلویزون رو روشن کردیم و منم مثل چند میلیون نفر دیگه خشکم زد.البته من کمتر ولی اون چند میلیون نفر احتمالا و مطمئنا بشتر شوکه شده بودن. هنوز رای ها رو نشمرده سه میلیونی جلو افتاده بود.....
اما برام جالب بود روز انتخابات هیچکس دیگه توی این وادی ها نبود و خیلی اروم و راحت اومد بودن فقط رای بدن.انگار همه مطمئن بودن که نامزدشون رای خودش رو اورده و برنده شده.
به ممد گفتم خوب حالا این دوتای رای ما چی شد بیخودی اومدیم یه یک ساعی معطل شدیم و تو صف وایسادیم.
گفت این دو تا رای هیچ کاری شاید نکنه اما مجموع آرا رو میبره بالا و اون هست که مهمه. خودت فکرش رو بکن رئیس جمهور ده میلیونی داریم ئیس جمهور بیست میلیونی هم داریم .این رای ما قدرت برنده رو بالا میبره. گفتم خوب این برنده حالا کی هست؟
یه نگاه چپی بهم کرد یکم پیچ و تاب داد تو ابروهاش گفت: یعنی تو نمیدونی؟خنده ام گرفت گفتم چرا میدونم. حالا فکر میکنی چقدر رای بیاره؟ گفت نمیدونم ولی یه چیزی تو مایه های خاتمی رو میزنه فکر کنم بالای بیست میلیون بیاره.
یه کمی فکر کردم و جوب دادم اگه اینقدر رای بیاره خیلی خوبه یه پشتوانه قوی داره. ولی فکر میکنی اون که الان سر کار هست بذاره؟
اخه قبل از انتخابات خیلی حرف زدیم در مورد تقلب و این حرفا. گفت معلومه دوست نداره که از ریاست بیفته . منتها اختلاف اونقدر هست که نتونه تقلب کنه.
یه خورده دیگه تو همین وادی ها صحبت کردیم و بعدشم بی خیال سیاست شدیم و شروع کردیم تو سرو کله ی همدیگه زدن.
بعدش راه افتادیم و رفتیم خونه. میدونستیم که نتیجه ها قراره اخر شب اعلام بشه. من که زیاد برام مهم نبود منتها ممد خیلی براش مهم بود گفت که نتیجه ها رو بهم زنگ میزنه میگه.
خلاصه تا اخر شب به بیکاری و این حرفا گذروندیم. اخر ترم هم بود امتحانات سنگینی داشتیم منتها حوصله ی درس خوندن رو اصلا نداشتم.
اخرای شب بود حدود ساعت یک و دو بود فکر کنم که ممد زنگ زد گفت تلویزون رو روشن گن و ببین تلویزون رو روشن کردیم و منم مثل چند میلیون نفر دیگه خشکم زد.البته من کمتر ولی اون چند میلیون نفر احتمالا و مطمئنا بشتر شوکه شده بودن. هنوز رای ها رو نشمرده سه میلیونی جلو افتاده بود.....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر